مبانی نظری صمیمیت زناشویی و نظریه ها و رویـکردهای صمیمیت

صمیمیت زناشویی مفهوم صمیمیت صمیمیت به عنوان توانایی ارتباط با دیگران با حفظ فردیت تعریف می شود . اینگونه تعاریف مبتنی بر خویشتن حاکی از آن است که فرد به درجه ای از رشد فردی دست یابد تا بتواند با دیگران رابطه صمیمانه برقرار کند . صمیمیت را می توان به عنوان توانایی شناخت خود در حضور دیگران دانست که خود آگاهی و رشد هویت ، برای طرفیت قابلیت شخص در جهت صمیمیت ، بسیار ضروری است . مفهوم پردازی رایج از صمیمیت ، سطح نزدیکی همسر ، به اشتراک گذاری ارزش ها و ایده ها ، فعالیت های مشترک ، روابط جنسی ، شناخت از یکدیگر و رفتارهای عاطفی نظیر نوازش کردن است . فردی که میزان صمیمیت بالاتری را تجربه می کند قادر است خود را به شیوه مطلوب تری در روابط عرضه کند و نیازهای خود را به شکل موثرتری به شریک و همسر خود ابراز کند . رضایت زناشویی می تواند در زوج هایی که میزان صمیمیت بالاتری دارند ، بیشتر باشد یا به عبارتی ، زوج هایی که صمیمیت بااتری دارند ، بیشتر باشد یا به عبارتی ، زوج هایی که صمیمیت بالاتری دارند ممکن است قابلیت بیشتری در مواجهه با مشکلات و تغییرات مربوط به رابطه خود ، داشته باشند و در نتیجه رضایت زناشویی بالاتری را تجربه کنند ( پاتریک ، سلز ، گیوردانو ، فولراد ، 2007 ). بنابراین ، صمیمیت در ازدواج با ارزش است‌ زیرا‌ تعهد‌ زوجین به اثبات رابطه را محکم می‌کند و به‌ طور مثبتی‌ با سـازگاری رضـایت زناشویی همراه است . صمیمت اغلب بعنوان یک فرآیند پویا توصیف می‌شود . به نظر هات فیلد  ( 1988 ) صمیمیت شامل فرآیندی است‌ که‌ در‌ آن افراد تلاش می‌کنند به یکدیگر نزدیک شوند و شباهتها و تفاوتهایشان‌ در‌ احساسات ، افکار و رفتارها را کشف کنند . به نظر اسـترنبرگ  ‌ ( 1987 ) صمیمیت احـساساتی است که نزدیکی ، تعلق‌ و تماس را ایجاد می‌کند . اسکنارچ  ‌ ( 1991 ) صمیمیت را‌ فرآیند‌ در‌ تماس بودن ، درک خود و افشای خود در حضور همسر مفهوم‌سازی می‌کند . اسچافر  و اولسون  ‌ ( 1981 ) صمیمیت‌ را فرآیند‌ و تجربه‌ای می‌دانند که نتیجه افشای مسائل صمیمانه و در میان گذاشتن تجارب‌ صمیمانه اسـت ( به نقل از اعتمادی ، 1387 ). صمیمیت یک نزدیکی ، تشابه و روابط شخصی عاشقانه یا هیجانی با شخص دیگر است‌ که‌ مستلزم‌ شناخت و درک عمیق از فرد دیگر و همینطور بیان افکار و احساساتی‌ است‌ که‌ نشانه‌ تشابه با یکدیگر است . صمیمیت یک فـرآیند تـعاملی اسـت . محور این فرآیند شناخت ، درک ، پذیرش ، همدلی با احـساسات فـرد‌ دیـگر ، قدردانی‌ یا پذیرش دیدگاه منحصر بفرد فرد دیگر از دنیاست . صمیمیت یک نیاز اساسی و واقعی‌ انسان‌ است ، و‌ تنها یک تمایل یا آرزو نیست ( باگاروزی ، 2001 ؛ ترجمه آتش پور و اعتمادی ، 1385 ). نظریه‌ها و رویـکردهای صمیمیت مدل ترکیبی وارینگ  وارینگ‌ ( 1980 ، 1983 ) صمیمیت همسران